Opotiki

We stonden al om even over 10 uur voor de ingang van Te Puia te Whakarewarewa (dorp nabij Rotorua). Dit is ook een geothermische vallei, waarbij ook een reconstructie van een Maori dorp, een kiwihuis, galerij, scholen voor houtsnijwerk en weven en een Maori ontmoetingshuis bij inbegrepen zijn. Leuk was het om weer kiwi birds te zien en speciaal was het, omdat we vroeg waren, ze zich goed lieten zien omdat we de enigste bezoekers waren. In de vallei was veel te zien, van modderpoelen tot geisers, gekleurde terrassen en een heuse kookpoeltje waarin de Maori eten in een mandje lieten zakken (hierin zat namelijk kokend hete zuiver bronwater in, geschikt voor koken). We hebben uiteindelijk 3 uur in het vallei rondgelopen, dus hadden we wel trek gekregen. Eventjes een kop koffie en een broodje genuttigd voordat we richting Opotiki zouden gaan. We zijn richting Kawerau (daar staat een hele grote houtzagerij) gereden, een mooie tocht die we nog nooit gereden hebben. Je rijd langs de drie meren Lake Rotoiti, lake Rotoehu en Lake Rotoma. Bij Kawerau zijn we de Highway 34 richting Whakatane gereden en via Highway 2 kwamen we uit bij Waiotahi Beach. Even stoppen, want daar ben je weer bij de zee (helder blauwe kleur) en zie je de mooie "Christmas trees" aan weerskanten van de weg staan. Bij tante Janny aangekomen voelt alles weer als vertrouwd aan. We komen er alweer voor de 4e keer en het is altijd fijn om hier te zijn. Natuurlijk gelijk naar buiten naar het terras en genieten van het uitzicht. we hadden elkaar ruim een maand niet gezien, dus was er een hoop om bij te praten. Lis en Maria kwamen 's avonds nog langs wat erg gezellig was.