Kaikoura

Op tijd weggegaan en inderdaad, zoals we hadden gehoord, het is een mooie route. Bij onze koffiepauze ontmoette we Nieuw Zeelanders die aan ons vroegen hoe de weg was waar wij vandaan kwamen, waarop wij aan hen vroegen of wij nog een stuk onverharde weg tegen zouden komen waar zij vandaan kwamen. Gelukkig was de hele route tot aan Kaikoura totaal geasfalteerd in 2010, zodat wij onze weg konden vervolgen (we mogen met de camper niet op onverharde wegen rijden, daar zijn we niet voor verzekerd). Na ruim 1 1/2 uur deze weg vervolgd hebben (voor N.Z. begrippen een kort stukkie), kwamen we al Kaikoura binnen rijden. Gauw nog wat boodschappen doen en toen naar onze kenissen Willy en Inge rijden, die daar wonen. Kaikoura is bekend om de walvissen en dolfijen die daar voor de kust zwemmen (2 stromingen komen daar voor de kust tegen, wat weer een hoop voedsel voor hen oplevert). De mensen daar hebben een handel opgebouwd om met toeristen de zee op te gaan om walvissen te bekijken en met dolfijnen te zwemmen. Onze kenissen hebben een leuk alleenstaand huisje, iets van de kust af en tegen de bergketen aan, met het uitzicht van het centrum aan de baai. Ze waren erg blij om ons te zien en er was een hoop om bij te praten.